U heeft net uw Mule-flow voltooid. Uw teamleider zegt: “Schrijf wat MUnit-tests.” U aarzelt. “Wat? Waarom? En hoe test ik?”
Als u ooit die vraag heeft gesteld (of erger nog, dacht dat u het antwoord wist), dan is deze blogpost – of MUnit-testhandboek – voor u. Spoiler alert: als uw MUnit niet test wat uw API verlaat, test u het verkeerde.
Wat is MUnit-testen?
MUnit-testen is een essentiële praktijk voor MuleSoft-ontwikkelaars om ervoor te zorgen dat hun flows vrij zijn van regressies, ontwikkeling te valideren, andere ontwikkelaars te helpen de flow te begrijpen en debugging te vergemakkelijken. Er is echter weinig informatie beschikbaar over best practices of tips voor het implementeren van MUnit-tests, wat leidt tot verschillende benaderingen in diverse projecten.
In deze gids leiden we u door de essentiële aspecten.
Waarom MUnit-testen gebruiken?
Regressiepreventie
Regressie treedt op wanneer een codewijziging de eerdere functionaliteit van de code breekt. MUnits helpen regressie te voorkomen door
Refactoring
Refactoring is het verbeteren van de codestructuur zonder het externe gedrag te veranderen. Als u goede geautomatiseerde tests heeft, kunt u veilig bestaande code wijzigen zonder angst om iets te breken dat eerder werkte. Op deze manier kunnen we af en toe een project opschonen zonder stress over regressie.
Debugging
Wanneer er een probleem optreedt, kunnen MUnit-tests worden gebruikt om simulaties te creëren van wat er tijdens runtime gebeurde met behulp van UAT-loggegevens in een nieuwe MUnit. Dit is vaak eenvoudiger dan proberen de fout in runtime te reproduceren, en de MUnit kan op zijn plaats blijven om te voorkomen dat dezelfde bug opnieuw optreedt.
Leren
Wanneer u nieuw bent in een project, kunt u MUnit-tests analyseren om het verwachte gedrag van elk component te begrijpen en hoe de componenten met elkaar interageren. Het creëren van nieuwe MUnit-tests kan nieuwe ontwikkelaars helpen een Mule-project te leren kennen terwijl ze op een veilige manier waarde toevoegen.
De essentiële componenten van MUnit-testen
Mocks
We willen niet dat onze API externe systemen aanroept bij het uitvoeren van een MUnit. Daar komen mocks van pas. Een mock vervangt een specifiek component en slaat het over, waarbij het doet wat er in de configuratie is gespecificeerd in plaats daarvan. Het retourneert meestal een dummy payload, maar kan ook fouten gooien, naar andere flows routeren, naar variabelen schrijven en naar de attributen schrijven.
Spies
Spies wachten tot een gespecificeerd component wordt aangeroepen en voeren dan de componenten uit die u voor of na dat component toevoegt. Een typische spy zal gewoon een assert equals uitvoeren om te verifiëren dat alle correcte informatie aanwezig is voordat een uitgaand component wordt aangeroepen.
Verifiers
Verifiers zijn een onderschat testcomponent. Zonder hen heeft u geen garantie dat uw test daadwerkelijk deed wat u dacht dat het zou doen. Het typische doel van een verifier is om te bevestigen dat een component werd aangeroepen tijdens uw test. U zou verifiers moeten hebben op elk component waarop u een spy heeft, omdat
Asserts
Asserts zijn het werkpaard van MUnits. Als u een MUnit heeft gemaakt, heeft u er een van deze gebruikt. Ze vergelijken twee regels DataWeave, waarbij de ene het echte ding is en de andere de verwachte voorbeeldgegevens die u ergens vandaan heeft geladen. Een eenvoudige assert equals volstaat voor bijna al uw assertiebehoeften.
Events
Nog een onderschat testcomponent. Bijna al uw tests zouden met een van deze moeten beginnen. Gebruik ze om de payload en de attributen in te stellen, inclusief variabelen.
Houd er rekening mee dat als u de optie kiest om “Te beginnen met een leeg event”, alle variabelen die u eerder heeft geladen, inclusief in het “gedrag”-deel van de MUnit, zullen worden verwijderd door de Set Event. Dus als u plotseling variabelen mist die u eerder heeft ingesteld, is dat de reden.
Use case vs. Flow-testen
Het onderscheid tussen het testen van een enkele flow tegelijk of een hele use case die meerdere flows doorloopt, is belangrijk. MuleSoft en hun geautomatiseerde testopname lijken single flow unit testing aan te moedigen.
Maar het is in de end-to-end use case dat we het echte gedrag van een API vinden dat we moeten verifiëren en beschermen tegen regressie. Het testen van elke flow afzonderlijk bewijst dat ze apart werken, maar misschien niet dat ze goed samenwerken. Met perfecte discipline over variabelen en metadata heeft u dit probleem misschien niet, maar dat is onwaarschijnlijk. Als we perfect waren, zouden we al deze geautomatiseerde tests in de eerste plaats niet nodig hebben.
Oppervlakkige tests kunnen aan de andere kant nuttig zijn voor bepaalde flows die een grote hoeveelheid logica en mogelijke uitkomsten hebben, zoals keuzes of individuele transformers. Voor die componenten is het veel efficiënter om verschillende oppervlakkige tests te hebben in plaats van te proberen elke mogelijkheid in diepe tests te passen.
Wat te testen in een MUnit?
Het blijkt dat het antwoord duidelijk en eenvoudig is! We testen alles wat onze API verlaat.
De harde waarheid is dat niemand geeft om wat er binnen de API gebeurt. Zeker, u kunt een test toevoegen op een transformer als u dat echt wilt, maar als de payload die uit de transformer komt het externe systeem dat erop wacht niet bereikt, maakt het niet uit. Een spy op die transformer plaatsen is optioneel. Een spy plaatsen op het HTTP-component dat dat externe systeem aanroept is dat niet.
Dus waar geven we om?
Als u niet zeker weet of iets een connector-component is, schakel dan uw internet uit en voer de flow uit. Elk component dat faalt is een connector-component.
- Wat mocken we? Connector-componenten.
- Wat bespioneren we? Connector-componenten.
- Wat verifiëren we? Connector-componenten.
Daarnaast hoeft u alleen te onthouden dat we ook inkomende gegevens moeten ‘mocken’ door ze in te stellen met een Set Event-component, en de uitgaande payload aan het einde moeten verifiëren met een assert-component.
Nu weet u waar u zich op moet richten bij het testen. Maar hoe komt u aan al die testgegevens? Een gelukkige minderheid krijgt misschien genadig voorbeeldgegevens van de analisten voordat we de flow zelfs maar maken, maar de rest van ons zal het moeten doen met wat we zelf kunnen verzamelen. Deze gids is voornamelijk geschreven over het maken van tests nadat de flow compleet is (lees: testgegevens verzamelen terwijl de flow draait). En hoe krijgt u die gegevens precies? Door one-way logs rond de uitgaande componenten. Plaats respectievelijk een BEFORE_REQUEST en AFTER_REQUEST logger voor en na het uitgaande component.
Om het samen te vatten
Dus, MUnit-testen in Mule 4 is niet slechts een best practice, het is een structurele noodzaak voor elk serieus integratieteam. De verzameling documenten schetst praktische strategieën voor het effectief gebruiken van MUnit in projecten, met een focus op regressiepreventie, eenvoudiger debugging, veiliger refactoring en ondersteuning bij onboarding. Het stelt dat veel teams een consistente aanpak missen bij het schrijven en organiseren van tests, wat leidt tot hiaten in dekking en onbetrouwbare implementaties.
Belangrijkste punten
- Test extern gedrag, niet interne logica
Focus tests op de interactie tussen uw API’s en externe systemen—niet op interne transformaties waar niemand anders om geeft. - Mocks zijn verplicht
Elke aanroep naar een extern systeem moet worden gemockt. Als het tijdens een test het echte eindpunt raakt, heeft u al gefaald aan het uitgangspunt van isolatie. - Spies + Verifiers = betrouwbare tests
Een spy zonder verifier zal niet falen als deze nooit wordt geactiveerd. Combineer de twee altijd. - Gebruik echte gegevens, zelfs als u ze moet loggen
Als uw analisten geen testgegevens hebben verstrekt, leg dan echte voorbeelden vast tijdens DEV of UAT en gebruik ze in uw MUnit-flows. - Geef de voorkeur aan end-to-end tests boven geïsoleerde flow-tests
Flow-level unit tests zijn te gedetailleerd om regressies over flows heen vast te leggen. Test in plaats daarvan realistische API use cases. - Behoud logs rond uitgaande aanroepen
BEFORE_REQUEST en AFTER_REQUEST logs zijn cruciaal voor het genereren van traceerbare testgegevens. - Vertrouw niet blindelings op groene tests
Een test die slaagt kan nog steeds kapot zijn als deze het component dat het moest valideren niet daadwerkelijk heeft bereikt
